Παραθέτω μερικά σχόλια στο άρθρο του αξιόλογου συναδέλφου κ. Τάσου Χατζηαναστασίου. Θα το βρείτε εδώ …
Σχόλια (με έντονα στοιχεία τα γραφόμενα του συντάκτη)
– “Υποστηρίζουν πολλοί ότι είναι ζήτημα ανεπάρκειας των βαθμολογητών”: Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε με τέτοιους όρους. Το ζήτημα είναι πιο απλό, λέγεται διαρκής επιμόρφωση και εκπαίδευση και πρέπει να αφορά και τους εκπαιδευτικούς, όπως πολλούς άλλους κλάδους, και μάλιστα σε τόσο υπεύθυνη θέση. Μιλήσαμε πολλές φορές και πολλά χρόνια για σώμα βαθμολογητών που θα εκπαιδεύεται συχνά. Θεωρώ ότι αυτό το επιχείρημα δεν κλείνει έτσι απλά. Για τα θέματα της εμπειρίας και της ανάγκης για διαρκή εκπαίδευση ο χώρος γνωρίζει ότι έχω σαφή και γνωστή άποψη και φυσικά δέχομαι παρατηρήσεις.
– “Ας συνυπολογίσουμε και τη «μιζέρια» (ας την παραδεχτούμε) του κλάδου που «δυσκολεύεται» να δώσει το άριστα σε άσκηση παραγωγής λόγου”: Όσο η “μιζέρια του κλάδου” θεωρείται επιχείρημα, εγώ θα επιμένω να ασχοληθούμε περισσότερο και πιο απαιτητικά με το παραπάνω.
– “Στις ασκήσεις της ομάδας Β, δεν ελέγχεται πλέον, τόσο η γλωσσική επάρκεια του μαθητή”: Είναι γνωστό σε όλους μας ως επαγγελματίες του χώρου ότι η γλώσσα υποβαθμίστηκε βαθμολογικά όχι γιατί ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι οι μαθητές είναι δυνατοί στο επιχείρημα (αφορά και το Δ’ θέμα), αλλά γιατί δεν μιλούν καλά τη γλώσσα και (δυστυχώς!) πρέπει να βαθμολογηθούν με κάποιο τρόπο …
– “Οι μαθητές πλέον συμπυκνώνουν ευτελίζοντας την απάντηση σε «ΖΑΠ»!”: Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό δεν το διέθεταν από τη γέννησή τους, αλλά τους το διδάσκουν εκπαιδευτικοί και βοηθητικά βιβλία στο όνομα της ευκολίας.
– “Στην ίδια ομάδα ερωτήσεων υπάρχουν κι αυτές όπου ζητείται η γνώμη του μαθητή πάνω σε κάποια άποψη του συντάκτη του κειμένου”: Επειδή τα “θέματα γνώμης” έγιναν κι αυτά μια μόδα, ίσως τα τελευταία χρόνια με λίγο διαφορετική μορφή από τα παλαιότερα “Συμφωνείτε…” ή “η άποψή σας…”, πρώτα θα πούμε αναλυτικά ποιος/ποιοι και πότε πήραν θέση σε κρίσιμες στιγμές προχειρότητας πάνω στην εξέταση (π.χ. 2020) και όχι σε γενικόλογες συζητήσεις και ύστερα θα συζητήσουμε ό,τι θέλετε.
– “Μόνο εάν καλούνται οι δύο βαθμολογητές του ίδιου γραπτού να αιτιολογήσουν τον βαθμό τους όταν υπάρχει μεγάλη απόκλιση, μπορεί να αντιμετωπιστεί η υποκειμενικότητα και συχνά η προκατάληψη του βαθμολογητή”: Αυτό είναι φυσικά μέγιστο ζητούμενο και αναμένουμε από πρόσωπα ευρισκόμενα σε θέσεις ευθύνης και σε σημαντικά όργανα/φορείς του κλάδου να μας πείσουν ότι πιέζουν με δημόσιο λόγο προς τέτοιες κατευθύνσεις, έξω και πέρα από κάθε συντεχνιακή δέσμευση.
– “Η βασική καινοτομία του νέου τρόπου εξέτασης αφορά τη συμπερίληψη λογοτεχνικού κειμένου, η αξιολόγηση του οποίου όμως αφορά μόνον το 15% της συνολικής εξέτασης σε αντίθεση με τα Επαγγελματικά Λύκεια όπου από το 2018 συνεξέταζονται ισότιμα, με διαφορετική φιλοσοφία εξέτασης, η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία”: Χωρίς να θέλω να προχωρήσω σε καμία σύγκριση ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, κάτι που θεωρώ άλλωστε πως δεν είναι σκόπιμο ή τουλάχιστον δεν μπορεί να συζητηθεί εδώ (σε άρθρα ή κοινωνικά δίκτυα), θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τις δημόσιες συζητήσεις μας από το 2017 περίπου ως το 2019, για τις οποίες κανείς σίγουρα δεν θα ήθελε να με ρωτήσει αν ήμουν παρών, ενεργός και μάλιστα πόσο… Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να σκεφτούμε λίγο τι ακριβώς σήμαινε το 15% έναντι του 50% ή της πλήρους κατάργησης, αλλά να το σκεφτούμε και ως φιλόλογοι και ως … ενήλικες πολίτες 
– “Τι θα μπορούσε να γίνει; Η πιο απλή λύση προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες του συγκεκριμένου τρόπου εξέτασης είναι να ισχύσει ο τρόπος εξέτασης που ισχύει για τα ΕΠΑΛ … ενώ συχνά προκύπτουν διαφωνίες ακόμη και μεταξύ φιλολόγων για τη σωστή απάντηση”: Για τα ΕΠΑΛ απαντήσαμε παραπάνω. Για τις διαφωνίες μεταξύ φιλολόγων, πρώτα θα συμφωνήσουμε ότι γνωρίζουν πλήρως όλοι οι εν λόγω συνάδελφοι τη σχετική θεωρία, ότι γνωρίζουν πλήρως τα σχολικά εγχειρίδια (τα ισχύοντα κάθε φορά), τα οποία συχνά αγνοούν σε αντίθεση με τα βοηθητικά (τα οποία γνωρίζουν άριστα), και ότι μιλάμε για ασκήσεις από έμπειρους θεματοθέτες με επίγνωση του επιπέδου και της ευθύνης των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
– “Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποκατασταθεί η αξιολόγηση της γλωσσικής επάρκειας του υποψηφίου με αυξημένη βαθμολόγηση του λεξιλογίου, της έκφρασης, της στίξης, της ορθογραφίας κτλ, που είναι στοιχεία μετρήσιμα και άρα αντικειμενικά”: Συμφωνώ απόλυτα, και προς την κατεύθυνση αυτή κινείται το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών, για το οποίο έχω τοποθετηθεί πολλές φορές το τελευταίο διάστημα και θα αναλύσω από το Σεπτέμβριο. Σημειώνω εδώ πως αυτή η προτεραιότητα, δηλ. η γλωσσική ποιότητα, αποτέλεσε (όπως έχω αναφέρει συχνά) και τον κύριο άξονα του φακέλου που κατέθεσα προκειμένου να εξασφαλίσω τη χορηγία για την παρουσία του έργου μου στις ΗΠΑ με την επωνυμία Investima LLC.
– Ευχαριστούμε το συνάδελφο Τάσο Χατζηαναστασίου για την τοποθέτησή του και επαναλαμβάνουμε τη θέση μας για αγωνιστική στάση του κλάδου υπέρ της ποιότητας του εκπαιδευτικού λειτουργήματος.
Σας ευχαριστώ που στηρίζετε!
Φώτης Παντόπουλος